Bracia, za przykład cierpienia i cierpliwości bierzcie proroków, którzy przemawiali w imieniu Pańskim [Jak 5:10 bw]

„Bracia, za przykład cierpienia i cierpliwości bierzcie proroków, którzy przemawiali w imieniu Pańskim.” [Jak 5:10 bw]

"Wąska droga" samoponiżenia i samozaparcia, droga cichości i pokory, postępowanie po której wymagało będzie w tym roku takiego samego, lub nawet większego wysiłku i łaski niż w poprzednim roku, nadal jest właściwą drogą. Im bardziej bowiem wzrastamy w łasce i wiedzy, tym silniejsza staje się pokusa chełpliwości, pychy, uporu, arogancji. A im wyżej pniemy się w wierze, nadziei, miłości i aktywności w służbie Pańskiej, tym bardziej sprzeciwiał się będzie naszemu postępowi szatan, tym bardziej obmawiać nas będą i oczerniać jego posłańcy, usiłując nam, ogólnie rzecz biorąc, zaszkodzić.

Bo któż ciebie wyróżnia? Albo co masz, czego nie otrzymałbyś? A jeśli otrzymałeś, czemu się chlubisz, jakobyś nie otrzymał? [1 Kor.4:7 bw]

„Bo któż ciebie wyróżnia? Albo co masz, czego nie otrzymałbyś? A jeśli otrzymałeś, czemu się chlubisz, jakobyś nie otrzymał?” [1 Kor. 4:7 bw]

Cały poświęcony lud Boży powinien zdawać sobie sprawę z tego, że do teraźniejszej łaski i Prawdy doszedł nie przez swą własną wiedzę lub wiedzę innych ludzi, lecz dzięki mądrości i łasce Pańskiej. Tak samo powinni też rozumować ci wszyscy, którzy służą Kościołowi Bożemu jako nauczyciele, słudzy, niezależnie od dziedziny lub sposobu usługiwania, którzy są odpowiedzialni przed Bogiem ze względu na zajmowane w domu wiary stanowisko. Powinni oni uważać za przywilej możliwość sprawowania służby w roli Bożego narzędzia mówczego i wyznać to. Zaniedbanie takiego wyznania wskazuje na niedocenianie wspomnianego przywileju.

Pamiętajcie, żeby nikt nie odpłacał złem za złe starajcie się zawsze świadczyć dobro, nie tylko sobie nawzajem, lecz także wszystkim ludziom [1 Tes.5:15 br]

„Pamiętajcie, żeby nikt nie odpłacał złem za złe starajcie się zawsze świadczyć dobro, nie tylko sobie nawzajem, lecz także wszystkim ludziom.” [1 Tes.5:15 br]

Zgodnie z zasadą Pisma Świętego wybrany Kościół Chrystusowy powinien być najbardziej układny, najsubtelniejszy, najbardziej uprzejmy, najszlachetniejszy, najżyczliwszy spośród wszystkich ludzi – w najściślejszym tego słowa znaczeniu - i to nie tylko w zakresie zewnętrznych form i powierzchownej życzliwości, szlachetności itd., tak powszechnych wśród ludzi, lecz pod względem szlachetności, życzliwości pochodzącej z serca, wynikającej z otrzymania Ducha Pańskiego i ducha Prawdy, ducha miłości i ducha sprawiedliwości.

aby o nikim źle nie mówili [Tyt.3,2 bw]

„aby o nikim źle nie mówili” [Tyt.3,2 bw]

Jeśli chrześcijanie raz właściwie zrozumieją, że obmowa, mówienie źle o kimś, jest zabójstwem charakteru człowieka obmawianego, a oszczerstwo jest ograbieniem go z dobrego imienia, to prędzej zobaczą tę sprawę w jej właściwym, okropnym świetle, w jakim widzi ją Pan. Spojrzenie zaś na rzecz z prawdziwego, Boskiego punktu widzenia, musi pobudzić Nowe Stworzenie do możliwie jak największej aktywności w pokonywaniu  uczynków ciała i diabła. Będzie się ono starało usunąć stary kwas złości i zawiści, kłótni, fałszu i obmowy, aby, na wzór Pana, mieć czyste serce.