„To czyniąc, nigdy się nie potkniecie.” [2 Ptr.1,10]
Nie chodzi o to, by te rzeczy czynić doskonale, nie zważając na sprawiedliwość Chrystusową, przykrywającą nasze grzechy i wyrównującą codzienne braki. Jeśli jednak do naszej wiary w przypisaną sprawiedliwość Chrystusa dodamy rozwijanie tych wszystkich łask w stopniu, na jaki nas stać, nie upadniemy. Ale nawet jeśli uczyniliśmy wszystko, co tylko możliwe, nadal jesteśmy sługami nieużytecznymi, nie ośmielającymi się dowierzać swej własnej sprawiedliwości, ufającymi raczej dostatniej szacie, która należy do nas dzięki wierze w Chrystusa, ponieważ poprzez ustawiczną pilność wypracowujemy sobie nasze zbawienie z bojaźnią i drżeniem, wiedząc, że sprawiedliwość Chrystusowa przypisywana jest tylko tym, którzy pragną porzucić grzech i dążyć do "uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz